Kerkdienst

Samen op pad.

Met Pasen hebben we gevierd dat het graf niet het einde betekent. God maakt een nieuw begin, zelfs door de dood heen. Dat dat niet makkelijk is om te zien, blijkt uit het verhaal van deze zondag. Het verhaal van de Emmaüsgangers uit Lucas 24. Het verhaal vertelt heel openlijk over de teleurstelling van de discipelen. Maar het vertelt ook van het inzicht dat kan ontstaan als je met elkaar optrekt en in gesprek komt.  We volgen vandaag de weg van de Emmaüsgangers om te zien hoe ook wij de opstanding als moderne mensen kunnen ervaren. Thema: Samen op pad.

De collecte is vandaag bestemd voor Diaconie en Solidariteitskas.
In de kerk wordt gecollecteerd. Wanneer u thuis de dienst meebeleeft kunt u uw bijdrage overmaken naar Gereformeerde Kerk Papendrecht, NL18 INGB 0000 6546 40 o.v.v. collecte De Morgenster 7 april 2024.
Dit kan via deze link of door de QR code te scannen:

De opbrengst wordt tussen beide bestemmingen verdeeld.

Orgelspel: Sicilienne - Margaretha Chr. de Jong

VOORBEREIDING

Welkomstwoord

Stilte voor persoonlijke voorbereiding

Lied van inkeer: Lied 16b

Bemoediging en groet
v.: Ons begin is de naam van de levende God
a.: die houvast geeft aan ons leven
v.: die tegen ons zegt: Ik zal er zijn
a.: die liefde is en ruimte geeft en ons bestaan verlicht en draagt

v.: Vrede met u allen
a.: vrede voor de wereld

Aanvangslied: Psalm 81: 1, 2, 4 en 5

Over de dienst

Gebed

Glorialied: Lied 642: 1, 2, 4 en 7

ROND HET WOORD

Gesprek met de kinderen

Zingen: Wij gaan voor even uit elkaar

Wij gaan voor even uit elkaar
en delen nu het licht.
Dat licht vertelt ons iets van God.
Op Hem zijn wij gericht.

Straks zoeken wij elkaar weer op
en elk heeft zijn verhaal.
Het licht verbindt ons met elkaar,
het is voor allemaal.

de kinderen gaan naar de kindernevendienst

Gebed van de zondag

Eerste lezing: Genesis 28: 10-16
¹⁰Jakob verliet dus Berseba en ging op weg naar Charan. ¹¹Op zijn tocht kwam hij bij een plaats waar hij bleef overnachten omdat de zon al was ondergegaan. Hij pakte een van de stenen die daar lagen, legde die onder zijn hoofd en ging op die plaats liggen slapen. ¹²Toen kreeg hij een droom. Hij zag een ladder die op de aarde stond en helemaal tot de hemel reikte, en daarlangs zag hij Gods engelen omhoog gaan en afdalen. ¹³Ook zag hij de HEER bij zich staan, die zei: ‘Ik ben de HEER, de God van je voorvader Abraham en de God van Isaak. Het land waarop je nu ligt te slapen zal ik aan jou en je nakomelingen geven. ¹⁴Je zult zo veel nakomelingen krijgen als er stof op de aarde is; je gebied zal zich uitbreiden naar het westen en het oosten, naar het noorden en het zuiden. Alle volken op aarde zullen wensen zo gezegend te worden als jij en je nakomelingen. ¹⁵Ikzelf sta je terzijde, ik zal je overal beschermen, waar je ook heen gaat, en ik zal je naar dit land terugbrengen; ik zal je niet alleen laten tot ik gedaan heb wat ik je heb beloofd.’
¹⁶Toen werd Jakob wakker. ‘Dit is zeker,’ zei hij, ‘op deze plaats is de HEER aanwezig. Dat besefte ik niet.’

Zingen: Lied 833 (2x)

Tweede lezing: Lucas 24: 13-28
¹³Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar een dorp dat Emmaüs heet en zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. ¹⁴Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. ¹⁵Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, ¹⁶maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze hem niet herkenden. ¹⁷Hij vroeg hun: ‘Waar loopt u toch over te praten?’ Daarop bleven ze somber gestemd staan. ¹⁸Een van hen, die Kleopas heette, antwoordde: ‘Bent u dan de enige vreemdeling in Jeruzalem die niet weet wat daar deze dagen gebeurd is?’ ¹⁹Jezus vroeg hun: ‘Wat dan?’ Ze antwoordden: ‘Wat er gebeurd is met Jezus uit Nazaret, een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en van het hele volk. ²⁰Onze hogepriesters en leiders hebben hem ter dood laten veroordelen en laten kruisigen. ²¹Wij leefden in de hoop dat hij degene was die Israël zou bevrijden, maar inmiddels is het de derde dag sinds dit alles gebeurd is. ²²Bovendien hebben enkele vrouwen uit ons midden ons in verwarring gebracht. Toen ze vanmorgen vroeg naar het graf gingen, ²³vonden ze zijn lichaam daar niet en ze kwamen zeggen dat er engelen aan hen waren verschenen. De engelen zeiden dat hij leeft.
²⁴Een paar van ons zijn toen ook naar het graf gegaan en troffen het aan zoals de vrouwen hadden gezegd, maar Jezus zagen ze niet.’ ²⁵Toen zei hij tegen hen: ‘Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles wat de profeten gezegd hebben? ²⁶Moest de messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan?’ ²⁷Daarna verklaarde hij hun wat er in al de Schriften over hem geschreven stond, en hij begon bij Mozes en de Profeten.
²⁸Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof hij verder wilde reizen.

Zingen: Lied 646: 1 en 2

Vervolg tweede lezing: Lucas 24:29-35
²⁹Maar ze drongen er sterk bij hem op aan om dat niet te doen en zeiden: ‘Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde.’ Hij ging mee het dorp in en bleef bij hen. ³⁰Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. ³¹Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem. Maar hij werd onttrokken aan hun blik. ³²Daarop zeiden ze tegen elkaar: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’ ³³Ze stonden op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen aantroffen, ³⁴die tegen hen zeiden: ‘De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en hij is aan Simon verschenen!’ ³⁵De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood.

Zingen: Lied 646: 3 en 4

Uitleg en verkondiging

Meditatieve muziek: Chorale – William Mathias

Zingen: Lied van de verwondering (op de melodie van lied 825: De wereld is van Hem vervuld)

Wij leven van verwondering
en uit een diep vermoeden,
dat in en om ons leven heen,
een hand ons wil behoeden,
dat er een hart is dat ons draagt,
dat er een stem is die ons vraagt,
dat God ons leidt ten goede.

Wij leven dwars door vragen heen,
met tere zekerheden,
dat ondanks vóór- en tegenspraak,
hier kwetsbaar wordt beleden,
dat er een hand is die ons draagt,
dat er een stem is die ons vraagt,
dat God deelt in ons heden.

Wij leven het mysterie uit,
de waarheid, ongemeten,
Dat al ons denken bovenuit,
in ons een heel diep weten,
Weet dat een hand ons leven draagt,
dat er een stem is die ons vraagt,
Die ons een God wil heten.

GEBEDEN EN GAVEN

Pastorale mededelingen

Gebeden
v.: ….zo bidden en zingen wij: (Lied 368f)

Stil gebed – Onze Vader

Inzameling van de gaven, bestemd voor de Diaconie

Slotlied: Lied 425

Zegen

Bij de uitgang worden uw gaven gevraagd voor Solidariteitskas

Orgelspel: Toccata – Théodore Dubois

Na de dienst kunt u koffiedrinken in de grote zaal.